Dag 9
Blijf op de hoogte en volg Juliet
09 December 2018 | Zuid-Afrika, Kaapstad
- Bij een ‘kramat’, een graf voor overleden islamieten, gebouwd door de gevangenen.
- Bij het verblijf van Robert Sobukwe, die niet gevangen werd genomen, maar uitsluitend geen contact met andere activisten mocht hebben nadat hij de mensen op straat had opgeroepen opzettelijk hun dom-pass thuis te laten en trots te zijn op hun afkomst om zo een beweging in gang te zetten.
- Bij ‘the village’, waar de gevangenisbewaarders woonden. Nog steeds wonen hier 200 mensen, waaronder oud-gevangenen... een bizar idee.
- Een van de laatste stops is bij de kalksteen-mijn, waar oa Nelson Mandela moest werken. Gevangenen werden niet beschermd met een bril, waardoor zij oogletsel opliepen door de felle weerkaatsing van het zonlicht en het stof dat hun traanbuizen verstopte. Hier ontstond het concept van de ‘Robben Island University’. Tijdens het mijnwerk besloten de gevangenen elkaar te onderwijzen. Ook zien we de grot waar ze lunchpauze kregen. Het is zò indrukwekkend om te zien! Vooral omdat het allemaal zo kort geleden is; de laatste gevangenen werden in 1991 vrijgelaten en sinds 1997 heeft het de functie van museum, ik was toen negen!
Vervolgens worden we in de gevangenis rondgeleid door een oud-gevangene. Helaas heeft hij nogal een accent/typische uitspraak waardoor we zijn verhaal nauwelijks kunnen volgen. Hij heeft het met name over algemene aspecten en vertelt weinig over zijn eigen verhaal. Ik vraag me dan ook af of deze mensen wel eerst hulp hebben gehad bij de rouw/trauma-verwerking of iets dergelijks... Desondanks maakt ook dit indruk, we zien de kleine cellen waar de gevangenen op de grond moesten slapen, de hokjes zijn net aan 1x1,5m. Het is vreselijk om te beseffen en hardop realiseren wij ons dan ook hoe fijn het is dat we geboren zijn waar we geboren zijn, in een tijd van vrijheid.
Na de lunch moeten we thuis even bijkomen (jaja, de 30 gepasseerd hè!) en maken we ons op voor het concert van Mi Casa in Kirstenbosch. Terwijl we het terrein oplopen komen we er achter dat we ons niet helemaal goed hebben voorbereid. Als we thuis in NL al kaartjes hadden gekocht had ons dat de helft gescheeld, blijkbaar moet je zelf eten meenemen want íedereen loopt met een koelbox rond en aangekomen bij het veld om ons picknick-kleedje te draperen (ja, dát hadden we dan wel bij ons) blijkt dat je al vanaf 16.00u klaar had moeten zitten, want het is compleet afgeladen. We kunnen ons er niet druk om maken, want de omgeving is veel te mooi en de sfeer veel te relaxt. De muziek is super vrolijk, iedereen danst en zo genieten we van de laatste zonnestralen in deze geweldige omgeving!
(Thuis ligt opnieuw de wifi eruit, maar dat terzijde).
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley